KABRİN BAŞINDA
Kabrin başında
ruhumuzda birikmiş sözlerle çıktık yola göründü uzaktan kabristan en bildik köşeye yöneldik yüzün suçsuz yerin cennet senin babam oradaydık hepimiz kabrin başında kopmamış çığlıklarımızla çarpıntılar içinde bir burukluk neden kalplerimiz kabrin başında huzur dolu yokluğunda neden kurşun yemiş gibi kan ve duruluk hiç mutlu değil senin boşluğuna düşen bedenlerimiz ve bu bayram boş kaldı öpmek için ellerini dudaklarımız cennetten hangi yer senin babam hangi yer suskun değil bu dünyada bu güz bu bayram sabahında … Mustafa kaya 06.10.2008 / Ankara www.mustafakaya.net |