Çayıma değse elin seninle tanışmadan
Çakışsa gözlerimiz buğulu bir hayalde
Çayları yudumlarken bakışsak konuşmadan
Melekler imrenirdi bu duruma her hâlde.

Senin elin değince olur çay benim ecem
Her yudumu harika tadı da öyle enfes
Gülüşündeki nurla gündüze döner gecem
Ayrı bir haz bulutu tazelenen her nefes.

Çay bardağıma sızan efsanevî bir sessin
Billûr pencerelere gerili gizemli tül
Tutuşan şu sinemde her dem meltemin essin
Yeniden mamur etsin hatırandan kalan kül.

Buğulu zamanlarda sen ol gözlerimde nem
Kokun yadımda olsun içime sinmiş gibi
Emsali bulunmayan hoş gamzeli bir tanem
Her hâlin ayrı güzel göklerden inmiş gibi.

Ben sana hayalimi billûr sularda verdim
Sense yanık sinemden katre katre kan aldın
Aşk meydanında yandım sende kemale erdim
Sen benim yüreğime hazdan hatıra kaldın.

Bana kalan yadigar şimdi çayımda tadın
Hedefe atmadığım sadağımda tek oksun
Bilmem efsane miydi süveyda mıydı adın
Bundan böyle çayımda senin usaren koksun.
Ankara,11.07.2011 İ.K