Yaban Gülü
Ak çiçekli ıssız dağların
Tenha yamaçlarına asılı dururum Kan kırmızı rengime Değince ellerin Kırılırım Yılgın akşamlarıma Utangaç yağmurlar yağar Kök salarım derinlere Durulurum Bakamam gözlerine Rengi içimde kördüğüm olan Dağ meltemi gözlerine Bir sesini duyarım Ağıt tadında sesini Bir de nefesini Zahter kokulu nefesini Gün dönünce yavan zamanlara Sesinle nefesinle al beni Gözlerinin içine bakmaktan yorulan bir annenin Çatlamış elleriyle tuttuğu Oğluna götür Bir çocuğun yalnızlığına doldur beni Bir annenin yalnızlığına BahattinCak |