YALNIZLIĞIMA DÜŞEN DAMLALARIN
Göynümüş zamanların yitik yanılgıları içinde aradığım
Ve hep hüzün mevsimlerinde bulduğum Güney rüzgarlarıyla sızan yanınla Yaralı yanılgılarımı saran Göklerimde ıssızlık ağıtlarımı dindiren Var eden yokluğumu Kül kokulu bezgin anlarımda Yürek seğirmelerimi dindiren Damlaların her köşemde Issızlığıma düşer, üşürüm Gecelerime şebnemler dolar, ürperirim Yağmur sonu ebruli kuşağını çözünce varlığın Kalem yazar bir kelam Her günün sonuna işlenir Mavi gülüşün Halin nedir? Dersen Hallice diyemem Akşamüstlerime kara kefenler giydiren Nedir ki? Bilemem Kara gözlerinden düşen Bir katre hüzün mü? Yoksa! Varlığının ateşiyle yanan ıslak yerlerim mi? Yalnızlığıma düşen damlalarınla kör olduğum Yokluğumu var eden Varlığımı var Damlaların her köşemde Söykendim ellerine Çömeldim dizlerine Dizlerim sen izi Bahattin ÇAK |
ayıltır insanı.:))