ÖLMEYİ ÖĞRET BANABoş bir testi misali gönül çeşmene geldim Ne olur katre katre dolmayı öğret bana Eşiğinden girince sanki göğe yükseldim Al pişir yüreğimi, olmayı öğret bana… Sende anlam bulayım aşkın bâki rüknünde Tek seni dileyeyim levh-i mahfuz önünde Öyle yok olayım ki varlığının hükmünde Kendimden önce seni bilmeyi öğret bana Derdimin ilacısın senden başka çözüm yok Meskûnum divânında başka yerde gözüm yok Neler dilerdim ama söyleyecek yüzüm yok Lütfuna giden yolu bulmayı öğret bana Yanayım mecnun olup çöl kumunun âhında Gönlün mihrâbım olsun aşkın kıblegâhında Çoğalayım yol bulup sevenler dergâhında Damla iken ummâna dalmayı öğret bana Kalbimi aşkla doldur gayriye yer kalmasın Ebedî olsun yerim nâdan olan almasın Lâyık değilsem eğer yolum seni bulmasın Gönlüne demir atıp kalmayı öğret bana İster yeminle bağla ister canımla sına Kapadım gözlerimi avuçlarımda kına Bıraktım yüreğimi gönlünün sunağına Aşk uğruna adanıp ölmeyi öğret bana 2010 |
Sanırım bu uzun sürecek olan bir yolculuğun ta başındayım...
Şiirmiydi bilemem lakin:Çok ama çok fazlaydı.Ruh-um bunun altından nasıl kalkacak şaire ?
Sorarım sana...Sevgi kalben /güzelliğe