...BEN SEVDİM TOPRAK ALDI....Kadın sonkez baktı sevdiğinin gözlerine.. Baharlar düşlediği gözlerinde Sessiz bir fırtına vardı sanki.. Suskundu... Ağzını bıçak açmıyordu... Bir noktaya odaklanmış deliler gibi ağlıyordu... Şaşırırdım onu her görüşümde.. Ve deli galiba derdim arkasından ... Oysa onun kimsenin bilmediği Kabuk bağlamayan yaraları vardı.... Yarası battıkça can evine Ondandı durmaksızın ağlamaları... Sonbaharda sevmişti o Canından öte bulduğu sevdiğini... Ayrılık onları hiç vurmayacak.. Ölümüne yari olacak sanmıştı... Nerden bilebilirdi ki Bir trafik kazasının onları ayıracağını... Ardından tek bir cümle söylediği sevdiğine... "BEN SEVDİM TOPRAK ALDI... SÖYLESENE YARİM TOPRAĞIN SENİ BENDEN DAHA MI ÇOK SEVMİŞTİ..." ÖYLEYSE EMANETSİN DEDİ" Ve uğurladı yaşlı gözlerle.... Sevgi bu olsa gerekti Acısından aklını kaybetmişti... Şimdi deli diyorlar ona Fakat kimse bilmez neden deli olduğunu Kimse bilmez... ..ASİYİM ASABİYİM... |
kutlarım
dilerim yaşadığın şehir ve adım atığın heryer neşe ve huzur dolar
A.E.O