ANISolgun bir yaprağın hüznü gibiydi gözlerin Çekingen bir umuttun sen sevgilim. Güvercin gölgeli bulvarlarda gezerdik Ezerdik şehri kavgayı haini yoksulluğu! Zenginleşirdik Güzelleşirdik köpek öldürenlerle Kızıl bir başka sevda havalanırdı alaca gökyüzüne aşksamayı güneş tendeyken değil de ay yüzümüze dokunduğunda kanıksardık anımsardık çocukluğu yine birlikte. aşkımız geceydi,gecedeydi yıldız çocuklardık ikimiz.. kanadı kırık iki kuş uçmayı başaramamış mıydık sanki umutöldüren söylenceleri yok sayardık yorgun çınar altlarında üşümezdik! Bizimle ısınırdı gece. Sözsüz bir müziğin deviniminde evrilirdik varlığa tüm yoklar yoksulluklar yoksunluklar adına sana yeni bir ad koyardım tüm varsıllığımla. Gündüzleri yine ellerin ellerimde olurdu severdik saklambaç oynayan çocukları ayın elleriyle aynı anda aynı bulutta buluşurdu gülümseme ikiz kalp tek atardı çözül/e/meyen bilmecelerde. günbatımlarında öpüşürdüm parmak uçlarınla Ellerin ellerim/de olurdu Kaçardı gözlerin benden Kaçırırdın Ben deli,delişmen!esrik bir rüzgar olurdum bazen sevişgen bir çift dudak olur sessizliğin sonatında koştururdum atları seni yeni adınla çağırır adımı coşkuna bırakırdım çocukluğun okşardı çocuk kanatlarımı. Coşku değil bir hüzün sevdası boyardı yüzünü, akkuşların ele verirdi aşkı Kanatlarında ahlar taşıyan umutsuzluğa inat sevişirdim ellerinle ellerinle sevişirdim usul usul ve gizlice… artık an’ımda yaşayan tüm hatıraların hatırında saklayacağım sevdanı işte haykırdım tüm dünyaya ama sessizce ve usul usul… 20 haziran 2011 |