YALNIZLIĞA MECBURUM
Ölüme dost oldum firkatteyim
Hâlbuki hiç kavuşmadık Tanışmadım ölümle ama hasretim işte Hasretim hiç tanımadığım dirilişe Ahbabım oldu kaldırımlar sonunda Uzayıp gittik beraber kilometrelerce Sessiz idi kaldırımlar Sükût etmeyi bildiler yanımda Kalemler gibi vurmuyorlardı sineme Kâğıtlar gibi haykırmıyorlardı yüzüme Üzüntülerimi hasretimi dertlerimi Kâğıtlara kalemlere yalvarır oldum Siz de ya gidin, bırakın beni ya da susun diye Dert yanacağım ve derdimi hatırlatacak kimse olmasın… Ne kimseye merakım kaldı ne de meraklım Artık beni almaz güya hiçbir keder Gayrı bundan böyle ben yalnızlığa mecburum Burak BEKEN BURSA - 03.07.11 |
Tebrikler sevgili yeğenim,,
hoştu seni okumak ve hissetmek,
yalnızlıklar s/alma yüreğine
umutla ve çoşkuyla ç/al k/alemi,,
dik dur hayata karşı ve yenilme u/mutsuzluğa,,
sevgimle