Geçenlerde yolda rastladım,
Komşumuzun oğlu İsa’ya.
Hoş beş ettik, oralardan buralardan.
Laf döndü dolaştı, evliliğe geldi.
Pek dertliydi garibim.
Kaşı gözü güzel deyip,
Sonradan görme bir huysuzu,
Kendisine yamamışlar.
Başlık parası olarak da, dayalı döşeli bir daire,
Onbeş tane de Mersin burması istemişler.
İsa’nın eti budu ne?
Aldığı kaç kuruş?

kutlarım harıka bır sıır..kutlarım..saygılar.

nasihat niteliğindeki bu çok hoş espirili sosyal mesajlar içeren eserinizi tatlı bir tebessümle okudum..çok keyif aldım..ne diyeyim allah isa ve isanın durumunda olanlara yardım etsin..:))kutlarım gönüldostum..başarılarınız daim olsun..saygılarımla..ziya var

İçimi asıl o zaman yaktı.
Büktü boynunu,
Sessizce, fakirhanesine yol aldı.
Adım gibi bilirim,bundan böyle,
Bizim İsa’ya sözlerim fayda etmeyecek.
Gördüğü her yerde, bana diş bileyip,
Bırak kapımın önünden geçmeyi,
Selam bile vermeyecek.
O an dedim içimden:
Nasılsa, şimdiden göründü kuyunun dibi.
“Yandın oğlum İsa ! Marmara çırası gibi.


Çok güzel yazmışsınız yüreğinize sağlık kutluyorum iyi bayramlar dilerim....

:) İsa'nın yolu uzun. Ona iyi bayramlar diliyorum.

:) Sevgilerimle.

kimse marmara çırası gibi yanmasın
sağlıcakla

isanın yanacak yeri kalmamışki yansın isa kendi ğönlüne karşı gönülede güveniyorsa önünde dağlar duramaz ama karşılıklı ise yoksa zor

iyi de aga..
ne oldu işin sonu
anadolu erkeği
altın akça için
vazgeçebilir mi
ömrünün sonuna kadar borç öder
adam yerine konmaz keyfe keder

bir de gülümserki acı derbeder
ömür böyle geçer gider
İsaya Allah hayırlar ihsan eder
ama bir kaynana ki..
fakir der.. köylü der.. yörük der
yanar İsa gibiler.. çıra gibi..
teşekkürler

sayfanızda çok güzel bir şiir okudum, üstelik gülümseyerek, tebrikler
sevgiler...

Güzel, beğenim ile...

YALNIZ KADIN MİLLETİ Mİ DIRDIR EDER? ERKEK MİLLETİNİ DE UNUTMAYALAIM...
ÇOK GÜZEL BİR HİCİV ÖRNEĞİ. KUTLARIM YÜREĞİ VE EMEĞİ

Çok güzel şiirdi...
Kutluyorum tebessüm ettirdi...Böceğiniz hayırlı olsun...

gülümseten dizelerdi kutluyorum sevgili şair

Tebrikler,hoş bir şiirdi...
Selam ve saygıyla

Marmara çırası gibi yanmış da, denize dalmak için daha ne düşünür, kıyıda öyle?! Hadi, atlayıver de denize, serinle. Gelirsin kendine...
...Demek geldi içimden.
Bayıldım şiirinize.
Muhteşemdi!..
Güldüm, güldüm... Gözlerimden yaşlar süzüldü...
Kutluyorum kaleminizi.

Geçenlerde yolda rastladım,
Komşumuzun oğlu İsa’ya.
Hoş beş ettik, oralardan buralardan.
Laf döndü dolaştı, evliliğe geldi.
Pek dertliydi garibim.
Kaşı gözü güzel deyip,
Sonradan görme bir huysuzu,
Kendisine yamamışlar.
Başlık parası olarak da, dayalı döşeli bir daire,
Onbeş tane de Mersin burması istemişler.
İsa’nın eti budu ne?
Aldığı kaç kuruş?
Allah aşkına, zaten kendisi bir çocuk.
Yalvarır gözlerle,
“Abi “ dedi,
“Ne yapayım,, çaresizim.
Bir akıl ver de doğru yolu bulayım.”
“Ulan “ dedim İsa’ya.
"Bu istekler,adam bile vurdurur.
Aklını kullanırsan,
Çare sensin.
Söyle bakalım bana, seviyor musun bu hatunu?
Şimdi sorarsam işe yarar,
Yoksa, yarın götürürler tabutunu.
Ölmez de sağ kalırsan,
Altın madeni bulmuş gibi sevinme.
Bilmezsin sen, dır dır eder,
Başının etini yer...
Adı üstünde, kadın milleti.
Takmaz hiç züriyeti, zilyeti.
Kan kusturur, çektirir sana bu illeti.
Tez yol yakınken ayrıl !
Dertlerinden bir an önce sıyrıl !
Alacaksan, bir çulsuzu al kendine.
Sonradan görmelerle yuva kurulmaz.
Kusura bakma ama, üç beş altın bileziğe,
Kimse sana karılık yapmaz.
Unutma! Kulağına küpe olsun sözlerim,
Bu kadar, benim sana diyeceklerim.
Dinlemezsen sözlerimi,
Verirsin yuları eline,
Boğulur gidersin, yağmurun seline.
Ondan sonra da, lakabın olur “Deli İsa !”
İster at kendini denize, göle.
İster deli gibi türküler söyle.
Saymazsan beni, bildiğin yoldan devam et.
Karar senin, ya kendine acı,
Ya da canına eziyet et!
Büyüklerden mirastır,
“Davul da vurur dengi dengine.”
Diyeceğim şimdilik bu kadar,
Haydi şimdi var git işine! “
Sanki o an zaman durdu,
Derin bir sessizlik oldu.
Yalvarır gözlerle bana baktı..
İçimi asıl o zaman yaktı.
Büktü boynunu,
Sessizce, fakirhanesine yol aldı.
Adım gibi bilirim,bundan böyle,
Bizim İsa’ya sözlerim fayda etmeyecek.
Gördüğü her yerde, bana diş bileyip,
Bırak kapımın önünden geçmeyi,
Selam bile vermeyecek.
O an dedim içimden:
Nasılsa, şimdiden göründü kuyunun dibi.
“Yandın oğlum İsa ! Marmara çırası gibi.



Vecdi Murat SOYDAN

Kendim ettim kendim buldum büyük sözü dinlemeyenler, çekecekler çekerler elbette, güzel bir anlatımdı kutluyorum şairi, Yunus diyarından selamlar.

Nasılsa, şimdiden göründü kuyunun dibi.
“Yandın oğlum İsa ! Marmara çırası gibi.

EVET DOST BAŞTAN PAÇA KAPTIRILIRSA HAYAT BİTMEZ GÖNÜL SESİN SUSMASIN KAL SEVGİLERDE...

güzel anlatim kutlarim saygilarimla.

mükemmel bir hayat hikayesi...ne güzel inci gibi sıralamışsınız...evet kadın milleti..yapamıyacağı şey yoktur...benim üstadım aser42 kadın dediğin adli bir şiirindeki gibi kadınlar yok ..yeni nesil şanşına küssün...


emeğine sağlık kalemin daim olsun esen kalın

GUZEL BIR MASAL DINLETISI GIBI YUREGINIZE SAGLIK

mükemmel şiirdi yazan yürege saglık.

Hüzünlü bir öyküydü dizeler..
İsa dinlemeyecek söz besbelli..
Güzeldi..Akıcı ve ahenkliydi..
Kutlarım şair arkadaşım..
Saygılarımla..

resimdeki çocuk isaya benziyo hali ahvali

güzel bir yazıttı tabrikler dostum..