gafil ani bir ölüm yası gibiydi anlatamadığımız
o günler
sezgisi hissinden kayıp
hissi özünden ilkesiz
ilkesi onurundan bile sürüncemli
o günler

evriği zor olan
illetli sözünden yaman
o günler
o günler

halbu ki...!
nice depremler altından kalkmıştı kömürleşmiş yanık yürekler
nice seller
nice nice göçük,iniltilerinden süregelen yenilgilerden
..sıyrılıp da ayağa kalkan

belkide tek tebessümlü bir söze muhtaçdı bulut dolguluğun da göz kirpikleri
belkide yaşıyamadığı için somurtkandı asık suratlar
renk mi gördü renk körleri olmasın
bir postal altındaydı ,
denilmeden...denilemiğen
o günler

zaten zaman acımasız
ihanet/se kibirleşmiş dalayan zehirliği gibiydi
yıkılmasaydı üstlerine ek-eylem ?
dökülürmüydü tepeden tırnaklarına ifrit çiğ tohum ?
hiç olurmuydu baharı görmeden divane kerem ?

öyle yaa..!
hüzünlenirdi onlarla giden bizim değerler
tanrı bile şaşkın üveyleşmişdi,
yüzlerine bakarken mahcup
titrek avuçlarında ki galiz,
görgül zihinsel
sorulamıyan sorulardı tarihin yüz karalığına terk edilen
o günler

hep yanardı anka kuşu, kanatları ateş harında
tepesinden tırnağa büleliğdi kül...!!
yanmış gri topraklar üstüne örtülürken fail-i mechul
ağızlarına vurulmak istenen gem,sus ,pus
ağır zencirler altında kalan onur ve şeref
vebalı boynlarımıza bıraktılar yaa
yıkıntılı o devrim

ayazlar düşerdi döşeklerinin üstüne,
buz kesilirdi krağı
paytak, pati adımların da ağlaşırken prangalar
sarıya yakalanan esmer tenleriydi
süt-otu renginde uçuk benzleri mordan mor du
vucudutlarında açan mor güller gibi

görüldü damgalı şiir ve mektuplarınıda ki satırlar
yazsa da direnişin tillahını
bir türlü vicah-i ’ye çevrilmeyen cezalardı
celpsiz
celsesiz ,

bir tabutlukdan diğerine hediye edilen cesetlerinin sol yumurukları öyle sıkılıydı
açlık grevlerinde düşerken yalın
bir fırtına yelinde savrulan
öz de kutsal değerlerimizdi bizim

kişilik/sizleştirmek isterken kendileri kişilik/sizleşen kör düzen
ondandır kekre dillerinin ucuyla tükürürdüler suratlarına
yaşamak direnmektir
yaşamak direnmektir
direnmekse yaşamak

yerlere yapışmış olsada yüz derileri
yine yine haykırırlardı
yaşamak direnmektir
sloganları o günden bu güne,kala-kalan bir mirasdır hepimize
YAŞAMAK DİRENMEKTİR
direnmekse yaşamak

Kadir Haktan TÜRKELİ