Hain Günlükler
özlemlerindir uzakta ki !
lise yıldan kala-kalma hasreti nedendir ki ? her kirpiğin uçlarına doluşan temiz,duru.damlalar ? neden dir dünden kalan yağacak gibi görünüp küme küme yağmayan o bulutlar ?? yoksa yeniden mi başladı Kerbelaya ihaneti Fırat’ın ? keşk ellerin el yokluğunda varsın üşüsün ? sanma taze meyva kokusu ,kokunu unuttum ? başlarsa uslubu bozuk saz tellerine yapışık feryatlı türkülerim vede ölümün soğukluğunda yenilenemiğen gün’ün günlüğü ? bazen zümrüt yeşilliğin de betimsiz resimler çizmek gelir içimden bazen şiir’ler yazmak istiyesim gelir adına ne taul/da boyam var nede kağıdım nede zavallı beynimde ilham bıraktın yaşlı ellerim titrek beynim alıngan Ama ! sanma ki göz bebeğinin rengini unutuverdim sanmakine dilek ağaçları da tuttuğum dilekleriden vaz geçtim gülüm ! Kadir Haktan TÜRKELİ |
Uzaklardaki özlemler, hasretlendi kipriğimin ucunda
Ellerim bir el yokluğunda üşüyor gülüm
Her sabah aynı pençereden bakmak....bir somur
Her akşam kapı kolunu gözetlemek
Bir file içerisinde gelecek taze meyva kokusu
Yokluğun bir çığrışım
Bir zulum
Bir ölümdür gülüm
Resimler çiziyorum ,tutturamıyorum göz renginin ,rengini
Fırçam bile çizmiyor, güzellikten yana ne varsa
Şiirlerim aşk sözcüklerine çoktan yüz çevirdi be gülüm
Ağzımı bıçak açmıyor...yetmiş gün yetmiş gece
Ölünün dili olmaz diyor beyinsiz beynim
Buynum taşımıyor..Başım öne eğileli tam sene oldu be gülüm
Geri dön...geri..!
Islak göz yaşımın ıslaklığını avuclarımda saklıyaçağm sana
Küskünüm seni benden alıp götüren yollara
Ne çilingir masamın neşesi kaldı nede kadehin
Yoğunlaşan göz bebeklerim, yuvasından ha çıktı ha çıkacak
Geri dön..geri
Ben ağlamasını beceremem bilirsin
Yağlı kendir boynuma dolarım, gözü karayım
Geri dön..geri
Her yere baksam sen
Çıldırdım çıldıracağım
Oportünistleşti günüm günlüğüm
Hain geceler uyutmuyor
Uyutmuyor
Yardakcı
Yalakacı
Hain günlüğüm
Beynimde hasar
Kadir Haktan Türkeli
Güzel dizelerdi kutluyorum şairini, Yunus diyarından selamlar.