Yaşam için herşey...Geri dönüşü olmayan bir yolculuğun,dünya denen misafirhanesinde bir nefes alıp,devam edeceğiz yolumuza...Ruhlar aleminden,rahime,dünyaya,kabre,sırata,mahşere ve ebedi yaşama olan yolculuğun,en çetrefilli etabındayız elbet...Yollar dikenli...Yollar yağmurlu...Yollar bahara ve sonbahara uğrayıp uğrayıp devran dönüyor...Herşey kendi tercihlerimizle gri,siyah ve maviye dönüşümlü...Yüzlerce duygu ve ihtirasla içiçe ruhumuz...Kimi atom bombası gibi kuvvetli ve etkili duygularımızın(aşk gibi)...Kimi çok nazik ve kırılgan...İlla da illa doymuyor ihtiraslar...Dünyayı yese, tokum demiyor...Şu yıldızlardan birini alsam mı diyor...İhtiraslar uğruna milyonlarca insanlar,savaşlarda heder oluyor...(sanki analar,onları hiç uğruna gitsin diye doğurdu)...Dünyanın öteki yüzünde bir yudum su ve bir parça ekmek için,çöllerde sürünüyor çocuklar...Kimi milyar dolarları sayıyor,kimi eve ekmek götürmek için ter döküyor...Kimi ateş altında orak biçiyor,sırtında bebesi,kimi plaj beğenmiyor,ağzını silip ekmeği çöpe atıyor...Kimi her hafta koca değiştiriyor,kimi de dokuz çocukla tek odada yatıyor...Tezatlar alemindeyiz vesselam...Ve,insanoğlunun yaşamı devam ediyor...Ne mutlu o insana ki,onuru,kimliği,şerefi ve alın akıyla bu misafirhaneden ayrılsın...
Tebriklerim,yaşama dair,her ne olursa olsun,yaşam mücadelesi vermenin betimlemesini yapmadaki hassasiyetinize ve içtenliğinizedir...selamlarımla...