GiTTiNgittin, ayrılığın acısı içimde bir kor içimdeki yangını bir kez dön de sor vicdan mı sendeki bre hayırsız geçmez bu yara katlanmak çok zor ela gözlerime vurulan sendin hani sen aşkıma secde edendin dolandın durdun kıyılarımda gelip de aşk diye aklımı çeldin şimdi sen yoksun, ben inan ki bittim kayboldum kendimden aşkında yittim ben bir garip öksüz, kimsesizdim sen de gittin artık bir de yetimim hani yoluma serdiğin o papatyalar hani üstüme yağdığın aşktan yağmurlar sensiz esiyor artık, artık rüzgarlar içimde çalıyor hüzzam şarkılar ne günüme gün, ne güneş doğuyor içimdeki kuşlar artık uçmuyor gecede pencereme ay parlamıyor yanıyor yüreğim bilsen nasıl yanıyor madem gidecektin niye geldin aşk olup da hep başımda estin ben bülbül idim sen kafestin yokluğunla tüm nefesimi kestin aşka tapındığım mabedimsin gitsen de her an içlerimdesin hiç mi konuşmaz o vicdan sesin nerdesin sevgilim şimdi nerdesin gelsen yeniden bir daha sevsen sersem kendimi aşkına sersem inan ki ölürüm yoluna, öl desen içimde bir tek sen inan ki tek sen MıSRa |