Saklambaç Oynadım Çocukluğumla...saklambaç oynadım çocukluğumla... ben ebe oldum o saklandı. elliye kadar saydım gözlerimi açtım... duruyor tam karşımda. gözlerini kapatmış. koskoca dünya’yı gözlerinde saklamış. sobe diyemedim... saklambaç oynadım çocukluğumla... ben ebe oldum o saklandı kırka kadar saydım gözlerimi açtım... oyunumuzu çoktan unutmuş. kendine yeni bir oyun bulmuş. otuzda haftayım altmışta biter. yırtılmış yine beyaz yakalı kara önlüğü. dudaklarında muzip bir gülüş kalbinde yüz on vuruş. terler akarken yanaklarından sobe diyemedim... saklambaç oynadım çocukluğumla ben ebe oldum o saklandı otuza kadar saydım gözlerimi açtım... bir eylül akşamında. bir elinde üç numara fırça diğerinde kan rengi kırmızı boya. "kahrolsun cunta" diye yazıyor o kaçarken sokağın taş duvarlarında. kıl payı sobe olmaz iken sobe diyemedim... saklambaç oynadım gençliğim ile... ben ebe oldum o saklandı yirmiye kadar saydım gözlerimi açtım... bu kez bir sevda’ya saklanmış yüreği. yine yüz on çarpıyor. gece saçlı sevdası’nın gözlerine bakıyor. hayrat bir çeşmenin buza kesmiş suyunu elleriyle taşıyor. onlar hâlâ Haypet ’in dar sokaklarında yaşıyor sobe diyemedim... saklambaç oynadım gençliğim ile... ben ebe oldum o saklandı ona kadar saydım gözlerimi açtım... Karadeniz’in dimdik yokuşlarında resmi bir araçtan sol ayağı dışarıya sarkıyor. elli beş model willys bu dik yollarda bir tek arazi de kalkıyor. çaresizliğine çaresiz hasta bir nine’nin çaresini çantasında taşıyor. yol hem sisti hem de yokuştu. zaten bende de arazi yoktu. sobe diyemedim... saklambaç oynadım olgunluğumla... ben ebe oldum o saklandı beşe kadar saydım gözlerimi açtım... bir mangal başında rakısını yudumluyor. biraz kilo mı almış saçları da hafiften ağarmış. bir türkü mırıldanıyor. "çift candarma kaymakam konağından geliyor " diyor türküsü başından sonuna memleket kokuyor. olgunluğumun kadehinden bir yudum içiyorum. ilk kez hesabı ben ödemiyorum . yakaladım sanmıştım yanılmıştım. o közlerin kızıllığında bildiğim hayallere ben’se yakamoza dalmıştım. sobe diyemedim... saklambaç oynuyorum kendim ile ikimiz de ebe olduk ikimiz de saklandık hiç sayı da saymadık... daha aynı sabah duruyor tam karşımda. silueti aynada gülümsüyor. ben sağ gözümü kapatıyorum o sol gözünü. ben sol gözümü açıyorum o sağ gözünü. ben ne yaparsam tam aksini yapıyor gözlerimin içine bakıyorum... geldi işte oyunun bittiği an. sobe diyeceğim tam, benden önce... benden önce... benden önce, o beni sobeliyor... ahad karacan... |