şiire bulandım yine..
karmaşaya yenilen hayatımda
geç kalan treni bekliyorum tavanından su damlayan durakta üşüsem mi bilmiyorum elimde cidden kendime dönüvermek yanmak, titremek, senden başka birşey hissetmek ama keskin yokluğun,soğuktan çatlayan kalbime kanla karışık bir sessizlik veriyor üşüyor yine o yaralı çocuk yine kendini dinlemiyor, yokluğunun soğuk çığlığında titrek bir hüzün takılıyor boğazına tıkanmış bir çığlık aslında... |
özlemler bile şiir olunca daha güzel ...tebrikler...