RABBİM
Kendin verdin bana canı;
Emanettir diye onu Yücelerden yüce şanı Yüz süreyim nerde mahın? Yarattığın biçim biçim; Varlığınla dolu içim Sensiz yokum ben bir hiçim Yüz süreyim nerde mahın? Yüreğime sevgi ektin; Umutlarım yeşerdi. Bahar geldi şu gönlüme, Demet demet güller verdi. Kulun Safi söyler sözü; Senle dolu dolu özü İki çeşme,iki gözü, Yüz süreyim nerde mahın! Süleyman Üstün ( 1953 Polatlı) |
Şiirdi..
Saygılar.