Hoşgeldin
Gözlerinde yağmurlar gizlediğini bile bile,
Titreyen nefesinde. Dilinin ben kusan cümlelerini saklıyorsun. Peki, söylesene üşüyor musun? İyiyim diyorsun da. Sadece kelimelerin konuşuyor. Yüzündeki kara bulutların sahibi kim? Söylesene, özlüyor musun? Yıkık bir kent ifadesi yüklenmiş yüzüne. Ki ben en çok baharı yakıştırırdım. Ve ne zaman baksam, Kahverengi gözlerin boyanırdı renklerin en yeşiline Şimdi bakıyorum da sonbahar kokuyor caddelerin. Sırılsıklam çocuklar saklanmış. Arap saçını söylüyor gözlerinde. İçinin sesini dinle, duyuyor musun? Yara bere içinde kalmışsın. Bir getiren bin götürmüş senden. Gözlerin bana yine aynı bakıyor, ne kadar gizlesen de Gülüyor gözlerimde gözlerinin içi. Kara bulutların arasından. Yüzünü gösteriyor güneş. En çok içimin sen yanı ısınıyor. Ve el sallıyor gülüşlerin... ‘’Hoş geldin’’ |