Gel-GitBir düğüm boğazımda çoktandır senli düşünceler. Ne yutkunabiliyor, nede konuşabiliyorum. Sesli harflerim sessiz kaldı. Anlatamıyorum,terk etti beni cümleler. Kelimeler sensiz kimsesiz... Tarifler tarifsiz. Mutluluk desem gözlerimde parıltısın. Gökyüzünün güneşi, denizin en mavisi Mutsuzluk hüzün desem, oda sensin. Kara bulutların arkasında gizlenen yağmur Ve deprem sonrası enkazlarında yıkık bir kent ağlaması... Ne kadar içimdesin, Ne kadar içindeyim bilemiyorum Bu gel gitlerde geçiyor günler. Gözlerinin çıkmaz sokaklarında. Kayboluyor bir geliyor bir gidiyorum... 16/12/2009 Ferhat Tokmak |