son sesleniş... sana dönmeyeceğim.hangi doruktan duyabilirsin çığlığımı ? ..........................sana dönmeyeceğim. üzerime milyonlarca kara kelime çalsanda ..........................sana dönmeyeceğim. bu bursa ovasında; bana onlarca tisunimi olsan da, ..........................sana dönmeyeceğim. gücümün yettiğince savaşacağım, ölümüme kadar anlatacağım. ..........................sana dönmeyeceğim. bekleme naz değil bu. sevgimi pamuklara sarmalayıp saklamak değil. bir güne gerçekten umutla bakmak için, ..........................sana dönmeyeceğim. kaç kere kırıldı bu gönül, kaç kere sahip çıkmaya çalıştı aşkına, kaç kere sevdam deyip göklere çıkardı seni, ve kaç kere kum tanesi gibi ezildi ayaklarında. ..........................sana dönmeyeceğim. ilhamımda değilsin, cümlelerim seninle başlamıyor artık. hayatım; ben merkezli, sen değl anla ..........................sana dönmeyeceğim. kaç kere sürüklendim cam kırıklarında, kaç kere yapışıp gözyaşlarımla, bir mozaik beden oldum karşında. ..........................sana dönmeyeceğim. nefret değil bendeki kin, öfke, hırs değil. temenni ediyorum iyi ve başarılı olmanı, ama seni sevmiyorum. anla, anla, anla... ..........................sana dönmeyeceğim. ve bu; sana son seslenişim. |
kin, öfke, hırs değil.
temenni ediyorum iyi ve başarılı olmanı,
ama seni sevmiyorum.
anla, anla, anla...
..........................sana dönmeyeceğim.
ve bu; sana son seslenişim.
şiiri de kara sayfaya atmışsın sibel hanım
anlamıştır umarım sevmiyorum deseniz de finalde güzel temenniler de bulunuyorsunuz
severek ayrılık can yakar dilde olsa bile özde sevgi hiç bitmez kutlarım beğeni ile okudum saygılar