Kum SaatiŞiirin hikayesini görmek için tıklayın “Susmalıyım belkide.
Kefenleyip tüm kelimeleri, cümleleri, öylece mısraları gömmeliyim. Ne sahibim bu yerde nede kiracı, Sadece bir ömürlük misafirim ben. Yüreğimiz kıymet bilene emanet...” ayın yakamozu kandırdığı gece zifafına soyunduğum bilmece usul usul ziyan defterime süzülmekte yel güle değdiğinde fecrin bağrından sökülen kızıl şavk yüzümde üryan fikrimin ekildiği serde zülfüm gözümü perdelemekte kahrı kirpiğimde asılı kırk yıl hatırlı göbek bağı dizlerimde çözülmekte zamanın insafsız döngüsünde yıl vurulunca yirmi dörde can kenarımı işgal eden hercai menekşe içimdeki kardeleni öldürmekte kemâlime münhasır hevesle garip bir şölenin ağır ezgisinde ruhum inceden saz dinlemekte Seyran Tankuş |
TEBRİK EDİYORUM CAN-I GÖNÜLDEN / SEVGİYLE.