SENİNLE DOĞAR SENİNLE ÖLÜRÜMMahsum bir sevdaydı içimdeki Ellerimde yetim kalan bir aşkın hikâyesi Gözlerim görünmeyen ufka bakarken Dalarım kendimce her gün uzaklara Neydi beni senden mahrum kılan Yüreğime vurulan zincirleri kıramayan Yaşanmışların içinde kavrulurken asi kalbim Delice taptığım seni ruhuma katardım Varlığınla yetiştirdiğim sevda çiçeklerini Yokluğunla yine gözyaşlarımla sulardım Düşündükçe aklımın yetmediği bir yerdesin Ruhumun en derin dibindesin Uzatsam ellerimi sana yetişe bilir misin? Bir dilenci gibi istesem seni gelebilir misin? Çaresizlik içinde çare arıyorum kendime Çıkmaz sokakların son durağında Kapılar kapanır üstüme Ne zaman dalıverse gözlerim ellerime dökülüyor Sen diye yanan yüreğim Kirpiklerin de takılı kaldım Damla, damla düşerim Seninle başlar seninle biter ümitlerim Sen yoken ben tükenir biterim Kadere boyun eğer karşında duramam Zincire vursalar ben senden kopamam Sana emanet ettiğim gözlerimi Yüreğime aldığım en güzel yerini Rüyalarıma sığdıramadığım seni Gel de aç gözlerini gör bendeki seni Ben seninle doğar seninle ölürüm Yalan dünyayı verseler ömrüme Gözlerinin içi olsun toprağın üstüme Bir gün duyarsan gözlerim kapanmış diye Akıtmasın yağmurları gözlerin sakın üstüme Ruhum buz dağ iken şu bedenimde Sevgi diye bir tek sen yağdın üstüme Seninle doğar seninle ölürüm sevgime HASAN DAĞ((KELEBEGIME)) |