Yalan dünyada tek gercegim
Seni son nefesime kadar sevecegim

Bir gece ansızın gönül kapılarım çalınır
Düşlerim gecenin karasına uyanır
Bir an öylece sesizliğe bürünüp
Anılara dalar mahsum gözlerim

Yanağıma sessiz yağmurlar döker kipriklerim
Yüreğimin üşüdüğünü fark edince sızlayan kalbin
Gök yüzüne çevirilir eşi olmayan göz bebeklerin
Yıldızların tek tek kaydığını farkedersin

Ve işte o zaman anlarsın ki
Zamanı gelmiştir gideceklerin
Ruhumun göklere çekildiğini
Ayaklarımın kaldırım taşlarını

Artık eskitmeyeceğini anlarsın
Kanatlarımın çırpındıkça kırıldığını
En acımasız mahkemelerde yargılandığımı
İnfazımda bile gözlerimde sen olduğunu
Unuturlar yar unutular


Ben günül mapusluğumda sesizce yol alırken
En çok sevdiğin yağmurda seni dilenirdim
Ömrümden vaz geçip ömrümü sana vermek isterdim
Kalbimin anahtarını denize atıp öylece susup gitmezdim

Şimdiler"de seni seven yüreğime
Birazda düşlerime ceza kestiler
Gözlerinden düşen yağmur taneleri misali
Beni toprağa hiç çıkmayacak bir gül gibi diktiler

Sen uzakdayken bile kalbimin atışını his ederdin
Ürkek bir ceylan yavrusu gibi hep solumda gezerdin
İçimde bitmez tükenmez sevdanla
Bense hayata seninle gülerdim yar

Ömrümden düşen takvim yapraklarına
Şimdi suskunca bakiyorum nasıl olsa
Bir yandan azraile kol kola gezip
Diğer yandan yaradanıma şükür ediyorum

Hayatımın en zor anında
Bir nefes kadar yakın oldun bana
Ey kurbanın olduğum yar
Teşekkür ediyorum sana...



Hasan Dağ (Kelebeğime)