Kırk Bir
Kırk bir mum diktim kırk bir duayla
Kırk bir maşallah ektim gözlerine Seni seviyorum dedim kırk bir kere Severek gecelere yaydığım sızım Gel artık geleceksen, çalacaksan çal Seveceksen sev ey gönül hırsızım aldığını Seveceksen sev Ben şiirlerimi duygularımla boyarım Ya sevdamı koyarım en ortasına Ya gönül yalnızlığımı Kırk bir kere seni düşünürüm Mısralar tam kırk bir kere uçuşur beynimde Günümü bu sayıya bölerim İstediği kadar karanlığa bürünsün bu şehir, bu sokak, bu ev Kırk bir kere aynaya bakar, seni sevdiğimi söylerim Her söküğünü diktim düşüncelerimin varsın yamalıklı olsun Serdim yüreğimi yol ortasında bir mendile Başına diktim kendimi Belki seven yüreğim gelir diye Ben şiirlerime bir şafak koyarım tutup çektiğimiz el ele Gölgelere ya beklentisiz sevdamızı yazarım Ya ebedi sürecek dostluğumu Kırk bir dilek dilerim mübarek gecelerde Kırk birine de sen girersin nasıl beceriyorsan Ben tohumlarını ekerim menekşelerin sen sularsın Kırk bir renge boyarız yer yüzünü Sen sayıp kırk bir kere maşallah dersin Mutlu gülümsersin Ben de işte tam o an gülümserim Ben olduğun her gece yazarım şiirimi Her şey sen olursun beynimde, gözlerimde Seni seyrimi koyarım kafiyelerime, seyrederim Kırk bir parçaya bölüyor insanı sevdiğini beklemek, sevdiğini paylaşmak Kırk bir parçada canım yanıyor, canım kanıyor Can kokusu geliyor mu burnuna, nefes al bir kez Sen bilemezsin, ben hiç bölmedim ki kendimi Ben gibi sevmedin bir türlü sevemedin Her parçamda sen varsın da bir tanem Sen nerdesin Çık gel artık, çık gel gülümseyerek Neredesin |