Düşünce derin dehlizlerinde
Yol buldum kendimce yürüdüm
Bir göl içindeyim bir damla su
İçinde bir alem büyürken gördüm.

Damla damla yürüdü hayat
Toprak karıştı damlaya bak
Allah’ın ilmiyle başlayan hayat
İşte insan ve alem
Kaninat içinde büyük düşünce.

Doğruldu Hz Adem yerinden şöyle
Hz Havvayı gördü kendi türünce
Bir haram lokmayı yeyince insan
Rabbe asi oldu şeytana uydu.

Tevbeler etmenin vaktiydi artık
Dönmek için kendi içinde
İlmiyle kuşatan Rabbimdir dedi
Günahını bilip tevbeler etti.

Şeytan azgın bir iradedir,
Şeytanın seçimi kendi kibrinden
Bilseydi Hz Adem’in değerini veren Rabbi
Kabul eder aczini kulluğa yönelirdi.

Düşününce insan neler neler bulurda
Hayatın anlamı ve amacı görmek
Her haliyle insan olanın gereği
Düşünce düşünceden yeniden bilmek.

(Haziran 2011 İstanbul)