SEN YOKSUN YA
Sen yoksun ya şimdi,
Neşem yok Gözlerimde özlemlerin yorgunluğu Geceler ağlıyor isyanıma Hayallerim kırgın ,umutsuz Gülüşlerim seninle gitti Hıçkırıklar düğüm, düğüm boğazımda Bak şiirlerim bile ağlıyor yokluğuna Sen yoksun ya İçim acıyor Sen geldiğinde öpüşen güneş ve gece yok artık İstanbul suspus Anlamını yitirdi kelimeler, sesiz çığlıklar atan yüreğim felçli Sadece yaşıyor öylesine Mutluluklarım karanlıkta Bu şehir sensiz yorgun,ben yorgun Ve acılarım sahipsiz sabahlar sabah olmaktan aciz. Şimdi sen yoksun ya Her birinin içinde sen olan Nefesim düşman canıma Sen yoksun ya yine soğuk geceler Güneş doğmayan özlemlerim Bekledikçe ağırlaşan yüreğim Uykusuz ve yorgun bekleyen bedenim Hasret dolu hece hece cümlelerim. Ne sımsıcak bakan gözlerin Ne sımsıkı saran kolların ne de beni yakan yüreğin var artık Sen yoksun ya Sana sığındığım geceler de yok EMEL ERTAN |