CEVİZ KAPLI DOLABA UZANIRKEN ELLERİM
Dışarıda yağmur son hızla,sabah olmaya hazırlanır,
Ağzı geniş desen fincanımda sıcak tarçın yudumlanır, Kasvetli havayı sevmezler,bende sayfalar roman yazılır, Ceviz kaplı dolaba bak; yine uzandı ellerim... Babadan kalma evim,sokak,iç dünyama sahnelerim, Sarı saçları,saraylı edası senelere imzası,hecelerim, Çoğu onu yazar,yap boz yaşamda onu resmederim, Ceviz kaplı dolaba bak; yine uzandı ellerim.. Beyazıt mahallesi diye bir yerde,o evleri didiklerim, Kapı çalınır elinde bir sini,taze fasulye sohpetteyim, Fasulyelerini ayıklayan şu deli kız,kahkaha sesindeyim, Ceviz kaplı dolaba, bak; yine uzandı ellerim... Batıl itikatlara sıkışmış,şu özgürlükleri resmederim, Sıcak suda eriyen şu kahveyi elimin tersiyle iterim, Bir edalı fizyonomisi bilge falcıya o,fincanım beklerim, Ceviz kaplı dolaba bak; yine uzandı ellerim.. fala inanmasamda ben bu kızı illa dinlerim.. SALİHA HANIM KAYIP SAYFALARIM YİNE İŞTE |
Yine güzel yazmışsın kutlarım.