bir şiir fısıldadı annem kulağıma
gül dedi babam
fulyaa çiçeklerinin göğsünde
masal tadında ayetler uyuttu melekler
Ankara sustu
İstanbul puslu
bir soytarı tuttu serçe parmağımdan
hüzünlü bir gecenin ölümcül sabahlarında
masallar uydurdu yıldızlar
uzadı kırmızı başlıklı kızın burnu
kurt yedi pinokyoyu
o gün kızardı yüzüm
kırıldı tahtadan burnum
ağladı camdan pabuçlarım
atlı karıncanın yelesinden düştü çocukluğum
ve dişlerimin arasındaki kuleye asılırken
kırıklarından rapunzel
sesim en bet yerinden uyandı



ki...
inançla
ve inatla
saçlarımı bağladım bileklerime
yürürken yanılgılar sokağında
yenilgiler durağından geçtim
sis düştü sesimin neon ışıltılarına
sus ekti martılar dilimin ucuna
mührü dağıldı temmuzun
konuştukça
koştukça
içime kaçtı kuşlar
ve kustum
allak bullak midemde uçuşurken kelebekler



ürkek bakışlar soyunurken masallara
çırpınışlar durmuyor
denizler
istiridye kabuklarında uyudukça



ve biz !
fulyaa çiçeğim
daha çok ninniler söyleyeceğiz bir avazda
Ankara ve İstanbul arasındaki kutsal sularda...


... //yüreği ile yüreğimi aydınlatan can şaireme sevgilerimle //...


...eyvallah !!