GÜMÜŞTEN SULARBilmiyorum herkes için bu mudur Yarlı zamanların gül uykusudur Hayat içtiğimiz gümüş bir sudur Bazen şelaleden, bazen sarnıçtan Uçmayı öğrenmek bir kırlangıçtan Bazen takılarak sinsi bir ağa Dudak büküp gülümseyerek çağa Sonra gözlerini dikmek uzağa Arkamıza hiç bakmadan yürümek Bakırdan dağların ardını görmek Asıl maksat doya doya seyretmek Sevgiliyle bir hayatı var etmek Gözümüzü gönlümüze yar etmek Biteviye çubuk çalmak ırmağa Nasıl seslenirse bir dağ bir dağa Anlamamak züldür gülün dilinden Savrularak gelen seher yelinden Bir nefes çekerek hanım elinden İnsan arada bir sevdalanmalı Her durakta uzun uzun kalmalı Konu-komşu olup koşar kederler Bakarsın ansızın son durak derler Bir gölgede bırakarak giderler İlk önce terk eder belki de eşin Hükmü kalmamıştır artık güneşin Neden önce atmacayı vurdular Bir deli özleme neden burdular Sonra dönüp hesabını sordular Sanki başucumda bekliyor hızır Allah’tan korkmasam cevabım hazır Hayrettin YAZICI |