Nereden başlasam bilemiyorum...
sadece,
bir tutuklu ay ve kayan birkaç yıldızı hatırlıyorum.

o zamanları anlatmak ninemin harcıydı.
en çokta o söylerdi ninnilerimizi..

halen dilim yanmamıştı sütten
ve sadece ağlamak vardı lügatımda.
o zamanlarda ben biraz umutlu biraz gururlu bir şekilde
ve başım yastığımda ninemi dinlerdim.
...bi masal çağını o başlatırsa,
yalnızca o bitirir bilirdim.
sonra annem olurdum babam yerine.
ve birçok yolculukta ağzımı çalkalayan "emziğim";
artık vücudumu yormaktan başka işe yaramıyordu.

sabunlu zamanları aklıma getirirdi ninemin anlattıkları.
kocaman yolculuklarımızın yerini
uzayıp kısalan sabunlu zamanlar almıştı.
kırk gün kır gece aynı beşikte,
ninemin anlattıklarına eşlik ettim öylece.
dışarıda delice esen rüzgarın hükmü kimedir,
bir bulut aylarca taşıdığı yağmuru neden bir anda bırakır...
güneş neden her tarafı yakar..
ya da her taraf neden güneş derdindedir bilmezdim.
sadece ninem anlatır ben dinlerdim.

karanlık çökünce ninem uyur
beni ise çorak iklimlerde mermi toplamaya gönderirdi.
başıma üşüşen "akbabalar";
masalın bitmesini bekler gibi kapılarımızın önlerine tünerdi.
ninem,o zamanların diliyle bana seslenirdi.
aynı şekilde uyanırdım beşiğimde...

Nasıldı da tadı o zamanların damağımda kalmadı.
...koskocaman bir masal çağıydı anlattığı ninemin.
ninem anlata dursun;
masal perileri o kum saati vaktinin sona erdiğini haber ederdi.
artık ninemin de susma vakti gelmişti.
bir bir birikiyordu içimde çocuksu tebessümler.
nasıl ki yorgun bir gemi en yakın liman özlemindedir..
ben de öyle özleyecektim ninemi...
öyle ki;
ninem anlattıklarıyla bitirdi bu çağı.
ben ise nasibimi alamadım o zamanlardan.

şimdi bakıyorumda
hiçbir şey ninemin masallarında anlattığına benzemiyordu.
onun masallarında "korku,savaş,acı" yoktu.
aslında bunu taa o zamanlarda fark etmiştim
ama ninem kadar tecrübem yoktu işte...

kuru bir vakitte kalkıp gitti ninem,
elinde kırık bir baston,sırtında hayatın borcu bir kambur’la...
benim konuşma vaktim gelmeden;
onun susma vakti gelmişte geçiyordu aslında.

şimdi nereden tutupta bitireyim bilemiyorum.
bir tutuklu ay ve kayan birkaç yıldızı hatırlıyorum...