EMEKLİLER
Taşlar bağlı bu yerde, köpekler serbest gezer
Durmadan değişiyor mallarda etiketler. Yok mudur dur diyecek bütün işler sahipsiz Serbest ekonomi imiş fiyatlar kaldı ipsiz. Nasihatlar muhtelif herkes çalışsın diyor, Birkaç günlük iş için halk bir birini yiyor. Açık gözler göz diker fakirin kesesine; Çağ atladık dediler orta çağ ötesine. Sehirlik oldu mallar bakmak için bulunur, Karnımız guruldarken bunlar nasıl alınır Uyur gelir insana başkasının ölüsü! Bizim yok tek kuzumuz,dostların var sürüsü. Bizler istemiyoruz kimseden atla deve Boş fileyle gitmekten utandık artık eve Zamanında biz koştuk devlet yaşasın diye, Hakkımız yeter bize istemeyiz hediye Nasıl olsa ölürüz günlerimiz sayılı Vatan için tükettik ömür denen kırk yılı. Düştük yollara erken sabahın ayazında, Millet denizde yüzdü, biz çalıştık yazın da. Bir ömür böyle geçti kanun nizam bilerek Göz yaşı göstermedik gizli, gizli silerek. Bugün de gözler yaşlı, pahalılık elinden Bizi de kurtar Rabbim ,esnafın kem dilinden. Süleyman Üstün [ 1996 ) |