Bitmeyen bir şiir gibi başladı gözlerim okumaya . Kızmayın olur mu çok susarsam sayfanızda! Zaman dilimi gece yarıma doğru ilerlerken gözlerimi sayfanın segahına mesken tutsam çok mu olurum ? Kendim sorup kendim cevaplayayım. Hayır !

Aslında kendi sorumdaki saflığıma gülüyorum şimdi , Nedendir bilmiyorum ama '' mülteci'' kelimesini görünce göz kapaklarım bir yaşın üzerine doğru kapanır.

Gözlerim mülteci bir ceset gibi !

yıldızlar vardı saçlarımda
altında kaçak buseler ç’aldığın
oyalı yazmamın uçlarında
yakılan türkülerle

bir busenin hırsızlığı körbe bir kızın oyasında gergefe dokunurken dilimizde anılara yakılan türküler kaç kez içimi yaktı . Lâl olan yanlarım dahi s/ağır geceye kurban gitti .

Ah şiir ! Ne ettin sen bana ?

Gençliğim ... desemde , yalan ! saklarım dahi ağarmışken saçak altı sokaklar meskenim olmuş. Bir sokak lambası altında mekan/sızım !

Çağrılarıma kulak as !


parça pincik olan tüm cümlelerimizi dik/sek acıya bir fondip yapıp suskunluğa bürünüp hiç gelmeyen gelişleri beklesek kalp dayanır mı ki.

Şiirin başında mülteci bir sükûnet yatarken ! Çok zor gerçekten çok zor .


Mola veriyorum . Okuduğum şiir içime seslenince yazamıyorum !

'' Kalbim nefes almıyor mülteci göçler başladı ayak izlerimde yar/en''

Bir gece yarısı terkettiğim şiirin bir öğlen vakti sıcağında gölgelenmek için tekrar dönüş yaptım. Ne kadar üşengeç bir insanım her işi (şiir'i) yarına bırakan huyumdan nefret ediyorum desem koca bir YALAN demiş olurum. Okunası olunca birdaki gelişime yüzüm olsun diye yarıda kestim ...

Mola bitti ! konuşsun şairemizin cümleleri ...

son/baharın titrek güneşine
kapattığın perdelerin
saçak altlarından süzülen
elvân elvân hüzmelerle


Son baharın açmaya mahkûm olan son güneşi gibi , bir gün dönümü karanlığa kapatılan duguların hüzzam makamında el tutmuş kalemi.
yazarsa elvân elvân yazar .

Muştu ısmarlamak gibi doğmamış şiirlere , dedim ya çağrılara kulak as ey s/ağır adam !
Kapandıkça aralanan perdelerimden sız içime , bir kapı aralığındaki ışık gölgen olsun ,soluksuz kalacağımıda bilsem gel son nefesim ağıtlara gark olmadan.


Ram olmuş ömrüm !

aşk’ın bir gün/ahı tutar mı?
sükûtla temizlenirken... yok mu işte bu iki cümle arası suskunluğumu şemik altı sularda boğan
Ah dedim , şiir dedim ... sessizce gömüldüm geceye.

Aşk b/öyle bir gecede gün'ümü tersine çevirip ahı/nı koyu verdi avuçlarıma .
Etme yar dedim ! Etti !

Gitme yar dedim ! gitti !

Öldürme yar dedim ! ben gidersem sen yaşarsın dedi ! bürünmüşken gözlerimin eteklerine sükûnet
işte tam o anda çıktı karşıma şiir !

Daha fazla konuşmadan kendime sadist duyguları saklayıp , kendime ihtiyacım olduğu bir güne saklıyorum suskularımı .


Okunası kalem değerin neden bilinmiyor anlamıyorum ! Sanırım meyve veren ağaç taşlanıyor !

Her kalem böyle işleyemez cümleleri.
Yazan yüreğiniz , mülteci olan suskularınız var olsun

Tebriğimle

Eyvallah !












YALNIZLIK ABİDESİ tarafından 6/8/2011 2:37:57 PM zamanında düzenlenmiştir.