Susmak, insanı elevermeyen sadık bir dosttur. KONFİÇYUS
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
KAR MAHKUMU
İlkeli
5,0 / 1 kişi ·0 beğenme · 1 yorum · 972 okunma
 KAR MAHKUMU
Dışarısı buz gibi ayaz…
Ayaklarımda bakır mangal, Ve üzerimde ördüğün deniz rengi kazak… Tedirgin gözlerle izler beni… Soluk benizli aynalar… Penceremin önünde taze ekmek kırıntıları… Ve aç kalmış, zavallı ürkek kuşlar… Kar, o denli sessiz yağar ki, dalgalar bile suskun… Gecenin ritmini bozuyor, yine çılgın rüzgar Kar altından odun çıkartır, paltosuz çıplak ayaklı ihtiyar… Ve kızaktan düşmüş küçük hırçın bir çocuk, Mosmor ellerini ovalar… Sen nerdesin..? hayalin nerde..? nazlı yar… Buluştuğumuz o yerlerde, şimdi hüzün var… Ben, senin gönül koğuşunda bir mahkum… Söyle..! sende, hangi iklim hüküm sürer..? Abdulkadir ÖZCAN Bursa 26.03.2011 |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
KAR MAHKUMU şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Cevap Yaz
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
javaquantron tarafından 12/7/2013 5:35:11 PM zamanında düzenlenmiştir.