İÇİMDEKİ MAVİ DENİZ
İçim kıpır kıpır olur masmavi denizde,
Çıplak ayaklarımın altından kayar, altın renkli kumlar… Bir ateşten top’tur yakar, tepemizde güneş… Ve karşılara hayal meyal yeşil adalar serpilmiş… Günbatımın da, mavi satenden bir abiye giyer deniz… Yürürüm hemen iskeleye… Çeker beni o büyülü mavilik kendine, Sonra el sallarım, son seferindeki teknelere… Deniz mavisi gözlerin gelir aklıma, Uzaklara dalar giderim, bazen… Mavi meltemler, uçuk yosun kokuları getirir bana… Sonra beyaz martılar gelir çığlık çığlığa… Güneş elveda der, usulcacık çekilir bulutlara… Bir ürperti duyarım o zaman, Nefes alamam, bir şeyler düğümlenir boğazıma.. İşte o zaman gemiler batar ruhumun derinliğinde… Salkım salkım bulutlar ağlar önce, Sonra birkaç damla gözyaşım düşer denize… Yakamozlar fotoğraf çektirirler her gece… Deniz kızları çıkar gelir birer birer sessizce… Ve loş ışıklarıyla… Hüzzam şarkılar yükselir bir sabahçı kahvesinden… Beyaz martılar eşlik eder şarkılara… Hatıralarım hapsolmuş istiridye kabuklarında… Gitmez bu med-cezirlerin uğultusu kulaklarımdan… Bak sakin ve gizemli gece, yorgun düşüyor sabaha… Ve ürkek bakışlı beyaz bir posta güvercini konar omuzuma… Senden haber getirir… Abdulkadir ÖZCAN Bursa 23.04.2011 |
Doğadan yansıyanları halet-i ruhayinizde dönüştürdüğünüz kimlik ve bu kimliğin okuruna duyumsattığı duygular baştan sona çok etkileyiciydi.Çok beğendim inanın.Teşekkür ederim güzelliği paylaştığınız için.
Kalben kutlarım gönül emeğinizi.Saygılarımla.