)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-190-)(-)(-)(
……………………………………………………………………………………………………
Kalmadı Aşkın bülbülüne şevkim bağında Gül açar dikenli çalım kalmadı Gül gibi bitmişken aşkın dağında Bülbül konmak için dalım kalmadı Çerağım sönmeden pervanem ulaş Ölmeden etrafım bir daha dolaş Kuru kovan oldum kudretten telaş Düştü arım çeçim balım kalmadı Balmumum yandırıp bezire kadar Aradım beşirden nezire kadar Yokladım kizirden vezire kadar Bana zulmetmedik zalim kalmadı Aşık Seyrani’yim dinle sözlerim Yakup’um elbette Yusuf özlerim Servetperestlerden korktu gözlerim Anadan üryanım malım kalmadı ________________________________________ Everekli Seyrani-1-(Mehmet) ……………………………………………………… (1800-1807-Doğum tarikihinde netlik yoktur)-1866. Everek’te (şimdiki adı Develi) doğdu. Asıl adı Mehmet’tir. 2 yıl kadar medrese eğitimi gördü. Halep’ten İstanbul’a birçok yeri dolaşıp türkü söyledi. İstanbul’da kaldığı 7 yıl boyunca çeşitli dallarda eğitim gördü ve bu arada Bektaşi düşüncesine yöneldi. Dönemindeki birçok değişim ve gelişimi yakından izleyerek şiirlerinde işledi. Özellikle dönemindeki haksızlıklara karşı taşlamalar söylediğinden sarayla başı derde girdi. Bundan dolayı yeniden, doğduğu yer olan Everek’e (şimdiki adı Develi) döndü ve ölümüne dek orada kaldı. Yaşamının son döneminde yakalandığı sinir hastalığından dolayı kendisine deli dendiği bilinmektedir. Ayrıca yaklaşık aynı dönemlerde yaşamış, asıl adı Ahmet olan Bektaşi şairlerinden Ispartalı bir Seyrani daha vardır. KAYNAK:© BeKa Sitesi ……………………………………………………………………………. )(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-190-)(-)(-)( Öyle bir güzelin düşündeyim ben Derdim anlatmaya halim kalmadı Henüz bu sevdanın başındayım ben Aşktan söz edecek dilim kalmadı Neden gerçek olmaz bendeki dilek Olsada fark etmez sağlam bir bilek Engelleri yığdı karşıma felek Ona ulaşmaya yolum kalmadı Bunca emeklerim oldu hep heba Şu genlün talebi uymaz hesaba Ne yapsam ne etsem boşadır çaba Tutunsam bir kuru dalım kalmadı İşitmez vefasız feryat, zarımı Dağıtmaz hiçbir şey şu efkarımı Bu yolda harcadım bütün varımı Altıma serecek kilim kalmadı Aşk denen duyguyu bilmişiz haktan Medet aramışız söken şafaktan Kavrama yaşını geçmişiz çoktan Sevda öğretmeye bilim kalmadı Deli miyim derim kendime bazen Dengede durmuyor tutmuyor izan Sardı duygularım bir gamlı hazan Gözümden akacak selim kalmadı Lüzumsuz razıyım alın yazıma Yanaşmaz o güzel benle çözüme Çileme ortak şu dertli sazıma Mızrapla vurmaya telim kalmadı Sadık Dağdeviren Aşık Lüzumsuz |