polaris,çakal......bilirsin soğuk ülkelerin kalem haylazıyım sevgili ve çizgisiz mevsimlerin gezgini el atma ceplerime kışların en karasına saklıyorum gözlerini ondandır çıraklığındayım çelebiliğin cenup’larda kaç çarık eskitirim bilinmez kollarım uzun özlem sarılmalarına varışlara adımlarım kısa çakaldır bin benzeri olan demirkazık gizemindedir en duru gecelerin bile yosunlar inadına ters biter otuz kulaç meşe gövdelerinde karıncalar yan gider savuş derviş savuş hadi gel de kavuş hele veysel’in kervan kıranı bel bükeni zapt’a geçmemiş hiç bir takvime kanlının teki karanlıklardayım akşam mı doğar sabah mı bilinmez ki bendekiler söndü gözlerini uzat gözlerini kasım |