İNSANSAYAREsiri olmuş sanki renkli puslu ekranın Telleriyle boğulmuş klavyenin kasanın Farenin kuyruğuna bağlamışlar bir teli Oynatır sağa sola bir ileri bir geri Ben dağları görürüm engel deyil ufkuma Parmağını kapdırmış klavyenin tuşuna İnsan arardım görmeye bilgisayar insan mı metrsidir kiminin insana bu reva mı Altınları coğaltıp dosyalarda saklarsın Hazinen varmış gibi bir de hava atarsın Disketden yüreği var internetde atıyor Benim göysümde kalbin insan diye carpıyor Yok dostun yok boşuna bu gitdiğin yol deyil Bak şu insan yüzüne merhabe de bir eğil Oluşundan bellidir sende ki bilgisayar Bizde ki sevgi ile her nevi insan sayar Nazmi BAŞYİĞİT |