SEVMEYİ BİLEMEDİKSevmeyi bilemedik nedense, Bir menzil ötede kaldı çiçekleri? Ona varmak yerine hep ondan uzaklaştık. Renkler bir şey ifşâ etmedi, Kokular uyarmadı bizi, İçimizde katılaştık, içimizde taşlaştık… Sevmeyi bilemedik nedense, Rengini sulara mı verdi sevdâlar? Hep açılmamış kapıları çaldık. Umutlar döküldü yollara, Sarsıldık yol uçlarında, Köşe başlarında donup kaldık… Sevmeyi bilemedik nedense, Aldı umutlarımızı gözyaşlarımız? Ne gül uyardı bizi, ne balın usaresi. Kovulduk gönül tarlalarından, Ne geldi bir mutlu haber, Ne de bir ışığın sesi… Sevmeyi bilemedik nedense, Tahtımızı feda edemedik birazcık? Bahtımız uçup gitti ellerimizden. Eridi tüm umutlarımız, Zamanın hızlı yelesinde, Bir gölge bile kalmadı bizden… MUHSİN İLYAS SUBAŞI |