***
.*.

dost doğru sanmıştım donekleri
devşirmelerin kan pazarında
içten içe süzüp O çizdikleri
resm edildi sıpanın anlında

derya ile deniz benim deyip uzandım
dost doğru bildiklerimden yanıldım
hokkabazların limanına vardığımda
sandalın gemi olmadığını anladım

soz ederken dinlettirirdim,hep
làf ettiğini sanmadığıma sebep
adam sayıp dem-ime aldım çoğunu
kaf dağına berber pireymiş,kelp

boşa zamanımı yitirmişim meğer
zülümleri zalimleri sever,hep;
gonülde yanan har gorünmüşken
uyuyan dost doğru hainmiş,meğer

sahteymiş tüm o gülücükler / sahteymiş tüm uzatılan eller
zemheri-yi bahara çevireyim derken / yazmaz olmuş kalemler
her iki ayaklıyı insan sandım dost dogru,neyleyim...ki;ben
yazıp çizerim bildim bileli kendimi/hak bulsun diye emekler

....................yanılmışım meğer......................

***
Sair Metin Demirkaya