YOL/a yolcu gerek yolcu/ya YOL gene
uryan eyledin OL hasretinle
vurulmus yollarini gozlerim gel efendim..ugra gel hele OL gonul kusu can cevherim yol OL insanlik yolunu beklerim , donmedim evel ahir sensin OL sen olacaksin meyli muhabbetli canlara yol bir yol sancaksin sancak sancak suruldu goç eyledi gonuller kadim mekàninda yanar yakilir surulurum Làkin yol yolunu gozlerim pir-u pak/sin , dunden gune..yozlar yobazlar çoktan çok çogaldilar had bilmez ar ile...edep edinmez hàyà tanimaz oldular hurafeci kelek donek denek duskunler yolunu sasirdilar hayret demeden siz pir/im gayret diyeyim is sah-i merdana dustu , paralel paralel kalkti bend soktu kaleler yiktilar yara yara mayasi bozuk sutu yozluk haricileri yol yolunda kira kira sah dédiler pir idi sah dédiler mursît idi sah-i/na sarilanlar dort goz ile yol..dort el ile ..el bel dil diyen OL pir/ini bekler bu ara gene , yol bozdular yolcu vurdular emek hak insan diyeni yolda koydular yetmedi surgun-zindan yetmedi daragacina çekti soysuz alçaklar irfàn toz buz oldu ikràr bozuldu yol erkàn gitti sozde kaldi dogrular yola yolcudur dunden gune hàlà yol OL insanlik yolunu nefesini bekler dene dene , varip birlik olalim emek hak insan insanlik diyelim dér kalem tutmus yazar gelin canlar cànà can yola YOL diyelim yozYobazdir sigSatilir pazar pazar kader taktir diyen emekSomuren kan emicidir usagi yavsagi ile azmis azar dort yan dunyada dura-vura geldik cehalet-caniyi yenip gelelim yoldaslar yol için gene * Şair Metin Demirkaya |
yüreğinde kaleminde duygu güzel haktan yana
insandan yana birazcık sadeleştirilirse daha hoş şık durur
dostane bir fikirdi affınıza sığınırım
..........yüreğiğniz daim kaleminiz kavi olsun
.....................saygılar Metin bey