ÖYLESİNE
Kimsesizlik acı verirmiş insana, sonraları bildim
Bir şarkının amansız acısını ,derde düşünce sevdim İnsandır ruhum, aç kurt misali şüphelerim Rüyalarımı süsleyen kız hani şimdi neredesin? Hiç ilkbahar tanımamış varlığın yangını Sonbaharda yandı tutuştu sarı yaprağı Manzaraya eş kalmış neyse aradığı Kendini yitirerek buldu sonunda hayatı Kartal olup Munzur un başına selam durmalı Düzlüğüne yazdığım şiirlere yükseklerden bakmalı Kaçamak bakışların sinsice tuzaklarını Uzaklardan görüp acıyı tanımalı Hayata anlamlar ve sayılar yüklediğim dünya Kaldıracağım yük kadar koymalıyım omzuma Acı senin olsun, sen dön toprağına Sarı yaprağımla dayanayım ağacıma |