1
Yorum
0
Beğeni
4,5
Puan
1649
Okunma
Boş geçti boş
Dedim içimden kimse duymadan
Hayat
Camdan bir fanustu şeffaf
İçinde titreyerek yanan bir mum
Alevleri gittikçe boğulan
Fanusun camında
Gölge bir peri
Elleri solgun iki yanağında
Kararından cayacakmış gibi
Avuçlarıma aldım fanusu
Çektim kendime doğru
İçer gibi
Alevler boğuldu
Cam kırıldı
Sıcak mum ayaklarıma döküldü
Peri küstü kanatlandı
Cam parçaları içime battı
Aklım başımdan gitti
Sinirinden peri ruhumu aldı gibi
Hayat
Sanki daha dün verilmiş bir sözdü
Bela demiştim bela
5.0
50% (1)
4.0
50% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz