Ey kader,
Bir fettan bakışlı, ceylan sekişli
Keklik ötüşlü, ipek saçlı, gamzeli
Alınyazım oldu…
Varlığıyla kışım bahar oldu
Yokluğuyla yazım kış oldu
Alın, yazımı başımdan
Salın kışa beni…
Silin alınyazımı
Kaydedin hüzne beni…
Ey kader sen ne yazarsın
O ne der?

Varlığını yokluğuma
Harç yapmışken
Gözyaşlarını çatlamış
Dudağıma su yapmışken
Saçını ömrüme
Dolamışken sımsıkı
Ellerini tutmuşken
Uçurumdan düşmemecesine
Gözlerimi gözlerine
Bağlamışken körkütük
Kalbimi kalbine
Eklemişken büsbütün
Ömrümü ömrüne
Katmışken topyekün
Aşkı aşka katmışken
Tozu dumana katmışken

Gitmeni anlayamıyorum bir türlü
Gitmeni istemiyorum nedense!

Ekmeğimi suyuna banmışken
Beni sana yazmışken kader
Gitmek ucuza kaçar
Kaçmak beleşe yatar
Gitme demek nafile
Hüzün kafile kafile…

Bu sevda bin sevdaya
Bu aşk milyon aşka
Bu kalp milyar kalbe denk gelirken
Gitmek mağlubiyettir
Gitmek mahcubiyettir

Seni anlayamıyorum bir türlü
Gitmeni istemiyorum nedense!
Gitme demek ne çare
Durmak ayrı bir yâre
Ciğerim bin pare

Seni anlayamıyorum bir türlü
Gitmeni istemiyorum nedense!

Beni sana karmışken
Suyu fidana salmışken
Mecnun’ u Leyla’a saymışken
Gülü dikene vermişken
Günü ay’a ay’ı yıla bağlamışken
Beni sana yazmışken kader
Gitme demek akla ziyan
Gönlümde nale ve efgan

Seni anlayamıyorum bir türlü
Gitmeni istemiyorum nedense!

Silme alınyazımı
Alma yazımı
Salma kışa yüreğimi…
Koyma beni sahipsiz yazılara
Aparma beni sahipsiz baharlara
Gitmeni anlayamıyorum nedense
Kal diyemiyorum bir türlü.
Bu saatten sonra
Gitsen de kalsan da yara
Ey kader, ne yazarsın alnıma
Ne çıkar bahtıma?

Gönlüm sana
meyil olmuşken
Hayatım sana
mal olmuşken
Canım sana
feda eylemişken
Gözümü sana
ipotek etmişken

Gitmek de neyin nesi?
Ayrılmak da kimin sesi?
Kader ne yazar alnıma
Hep ayrılık mı çıkar karşıma?

Gitsen de boş kalsan da boş
Gönlüm artık bomboş.
Sen de uzaklara koş
Sen de terke koş.
Ömrüm gayri hep loş.
Kalbim boş.