HÜMEYRA
Hümeyra
Bakışları yüreğime su olan kadın Konuşan gözlerini gördüğümde Sana suskun kalamadım Durma öyle gurbet gibi Yık tabuları Dağları düz et Gurur koynunda çocuk Güzelliğin Leyla, şirin Endamın elif Alnın ay… Sevdayı bölüşen kadın Hümeyra… Aşk senin adın Sen damladın kanıma narçiçeği allardan Hayatın baharı da sensin kışı da Seni saran düşlerim Kök saldı baş koyduğum yastığa Bağım bahçem öksüz Sivasın gülleri Bir başına açmıyor Hümeyra… Sen sayıp… Şavkını az aramadım milyonlarca çehrede Az yorulmadım sana Yollarına kendimi vurduğumda Sevdanı kuşandım üzerime Sendin dört iklim pusulam Sendin cevapsız soruların mührü Sendin sevmeyi ezberleten Her karşılaşmamızda Dudaklarıma esiyordu nefesin Sendin eşkıya gözlerin sahibi Sendin içimi kaldıran Kirpiklerine esir düştüm Hümeyra Nakş edip sevdanı döşüme Öyle geldim kapına Kıyamete dek misafirim sana Hümeyra… Çöz mahremin perçemini Ayan oldu, gördüm Zülüflerinde aşkın gönderi çekili Yapıştım gözlerine, silme düşürme beni Sensiz, mevsimlerin rengi yok Takvimler sürgün Demir tavında dövülür Bekletme gün dönümlerini Düşler gelincik Düşler kırılgan Hangi sözü söyleyeyim Kelimeler çıplak kalıyor aşkımı anlatmaya Cümleler el pençe divan O gül periler ki İçli, içli bizim için ağlayan Dalınca hayaline göçüyor dünyam Hümeyra… Artık dayanamıyorum uzak durmana Solarken akşamların rengi Tel, tel saçların dolanıyor ruhuma Sensizliğin sabahı yok Şafaklar kendine doğuyor Üşüyor sana tutsak duygularım Nefes aldığım her yerde seninle varım Yüreğime su olan kadın Hümeyra…Beni sensizlikle sınama Aşk senin adın… |
sayfanızda çok güzel bir şiir okudum kutlarım saygılar