ÇOCUK...
Uzağında kaldığımda sonbaharın
İlk baharın yazın kışın Gariptir toprak soğuduğunda Tadından yenmezdin Aklım hala başımda Böyle Sarıydı herşey Su sarıydı Uçarıydı Farklıydı yani Ölüydü Sanki kömürdü gözleri Canımı acıttı Belki bana öyle geldi Kırıldı Darıldı sonra /Yapma Bak bunu yapma/ Çocuk gibi masum Bükük dudaklı Sonra dudakları kanadı Kanadı kuşların kanadı Ağladı eli elimde Bana baktı Yüzü paktı Yaş aktı Ben de öptüm gözlerinden Üstümü örtmediğinden belki Toprak soğuktu Her mevsim ayrı soğuk Ben de çok özledim biliyormusun Sevimli tatlı çocuk TANRIVERDİ ODAUÇAR |