aşk
soğuk

ve oluk oluk akar iken dilimden heceler
kalemimden dökülür senin bilmediklerin

yani
bir bilebilmek telaşıdır aşk
inanmak her defasında
olabilmek hesabı
her an
yanında (d)iken olsa sefasını
sürebilmektir
yüzünü yüzüne
verebilmektir sözünü...

gözünü
karartmaktır
teri kan
elbette ki sağır dilsiz
el ele koşulan
ama tozu duman
bir yoldur aşk...

bir zaman da
karnının içinde tam bir tondur
gurul-dayan
yuttuğun zaman
ağırdır
kusup yediğin tek şey dir aşk...

yine de açsak böyle kollarımızı diyorum
gökyüzünde uçsak
bulutlara
sonra yağsak yeryüzüne
belki
yağmur bana kızardı
şimdi benim yüzüm
yer yer sağnak...

anlıyor musun

vazgeçebilmektir aşk çoğu
hatırına bir şeylerin

ve soğuk soğuk yakar iken ay beni geceler boyu
uyu sevgilim uyu
kalbimden sökülür senin bilmediklerin...



TANRIVERDİ ODAUÇAR...