Cepheden Bir Kesit


Pusat sesleri
Yankılanır dağlarda
Her taraf barut kokusu
Cepheyi dolaşır Aslanbey
Yoktur ölümden korkusu

Ön cephede bir kadın
Yanında mavzeri
Çapraz kuşanmış fişekliği
Gelmiş oturmuş cepheye
Gökten ağmış gibi
Beyazlar giyinmiş
Savaş meleği

Belli ki bir sıkıntısı var
Kenetlenmiş dişleri
Dizlerine vurur
Yumruk olmuş elleri

Sorar Aslanbey
’Bir sıkın mı var bacım? ’
Kadın döner usulca
Utanır-kızarır yüzü
Yüzünde tamu’nun öfkesi
Soluk soluğa sesi
’Sıkıntıma sen çare değilsin bey
Biraz ilerde
Ayşe bacı var cephede
Onu bana gönder
Bir iyilik yapacaksan
Bu yeter.’

Az sonra cepheden
Bir bebek sesi yükselir
Çeteler
Toplanırlar başına
İlk ezan okunur kulağına
Üç defa adı söylenir
Adı ’ZAFER’ olsun denir

Daha ilk kez
Memeyi vermeden daha
Daha ilk kez
Yavrum demeden daha
Daha ilk kez
Kucaklamadan daha

Kara bir kurşun sesi
Dalga-dalga kuşattı cepheyi
Kuşattı her yeri
Kuşattı karanlıklar
Dağı-taşı-göğü-yeri
Ağızları bıçaklar
açmaz oldu

Yalnız
Bir top kuş kalktı
Yükseldi

Tamu: cehennem

Kaynak: Özalp Yalçın, Gazilerin Dilinden Milli Mücadelemiz
K.Maraş. 1978 Sh: 116

Utku Türküleri (Maraş Destanı)
Türkocağı Yayını K.Maraş, Şubat/1998