Gül Yerine
Rüzgârın eser farklı yönlerden,
el ayak çekilince duyguların hasatı başlar inceden. Gölgeler dans eder gül yerine zira çok uzaklardadır o beklenen. Sonra gözlerin dalar mehtaba, umutların dillenir usulca. Kim bilir hangi dağdan yüce, hangi destan feryat edecek, nerde benim tahtım diye! Sitemin okları gelir ardı sıra, yutkunursun buruk bir acıyla. Vefa denen şey firari, tozları kalır avuçlarında. O an damarda kan şaşkın, akıl sır ermez sorgulamaya, Nasıl bilirsin yalanı, gerçeği! Duygusallığın dumanıdır bu nihayet. Yerde mi gökte mi güzel mavi! Her kalbin bir tarifi vardır elbet. 23.05.2011-Ahmet BOZTAŞ |