BU SABAHBu sabahta uyandım. Kendimi suçladım yine. Neden dedim neden bıraktım ki ellerini. Neden izin verdim ki? Nasıl böyle bir hatayı yapabildim ki? Özledim bugün seni. Dün gece düşümdeydin yine. Sardım sıkıca. Bir fısıltı duydum boşuna tutma bitti diye. Uyandığımda gözlerimin yaşlı olduğunu farkettim. Bu kadar mı sevmiştim. Bu kadar mı değerliydin? Tatlı bir düşü bile çok görüyorsun. Düşümde bile ’Bırak boşuna tutma bitti’ diyorsun. Söylesene bu kadar mı nefret ettin? Yazık diyorlar yüreğini yakmış bir vefasıza. Bin tane yüreğim olsa, Bin birinciyi bulupta feda etmez miyim uğruna? Boşver onlar desinler. Boşver kendi kendilerine söylensinler.. Kim bilir belkide benim gibi sevememişler. Gelmeyeceğini bile bile. Her gelmeyişinde parça parça öle öle. Hakan Özalp... |