Sürüngen bir mevsimin ziyanında güneş
Göçebeler gibi yersiz yurtsuz zaman....

.....


Beyhude akıp giden günler
Bırakın vebalinizi...
Gri bulutların gölgesine
Ağlasın başak gözlü düşler



Kırıldı yayın teli
Hiçbir ok hedefini vuramaz
Ne aşk kaldı ne meşk
Çürüdü tenler



Yer gök kurumuş
Yozlaşmış yüreklerde ihtiras ateşi
Gül kokulu bahçelerde hazan
Esrik rüzgârın nefesinde gam seli



Yaz akşamları kadar sarı ufkun rengi
Bir zamanlar tarih yazardı parlak yıldızlar
Ayın şavkı vurduğu nurlu topraklara...
Kızıl atların yelelerinde koşturan mavi gözlü çocuklar
Sarı saçlarınızdan hüzün toplayan güneşin
Elleri kırılgan...


.....



Cennetten bahçeler sunulacakmış
Çatal dilli efsane kahramanlarına
Yakut işli döşeklerde zevk-ü sefâ içinde
Zümrüt gözlü hurilerin elinden
Tas tas kevser şarapları...
İpekten dokunmuş esvaplara sarılacakmış
Yunmuş arınmış günahkâr bedenleri...



Yerin altından geçen gümüş renkli ırmaklar
Kirlenmeden renginiz
Toprağın bağrında daha çilenmemiş otlar
Çatlamadan tohumlarınız
Buruşmuş dudaklarınızın kıyılarında koyulaşmış tükmüklerinizden
Duası eksilmeyen ihtiyarlar...




Duydunuz mu?
Tanrı afedecek(miş) zulmün krallarını...








ayşe uçar
19 /05 /2011