İnsanın çocuğu ile övünmesi kendisiyle övünmesi demektir. SOMERSET MAUGHAM
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
bozkır
eypnrn
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 0 yorum · 1127 okunma
 bozkır
Yüzümde izleri sert iklimlerin
Hep ıskalanmış bir sevda Ve avuçlarımda nasırlanmış İteklenmiş dilekler Sen ki sen duymadın sesimi Kestin nefesimi… Bu toprağın kokusu varmış derler hep Salınır ortalıkta yağmur sonrası Bu toprakta büyümüşüm Ama koklayamamışım bir kere Yağmur da yağmış üstelik Sırılsıklam ıslanmışım Ve ben güneyli çocuk Uslanmışım… Ben güneyli çocuk derdi ya şair Ben güneyli çocuk… Bende çağırdım karayılanı Parmaklarımdan süt içmeye Haberini vermişti ya Güneşin doğuşunu toprağın hafifliğini Ben de haber veriyorum sana Yüreğimin yanışını… Son derdim ya hep son olmayana Bilirdim sebebini Mahcupluğunu çocukluğumun Ama bilmem şimdi Bilmem bu sevdalık hevesi nerden Bilmem ki, neden Kayıp düşersem birden, Tut ellerimden… |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
bozkır şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 17.5.2011 23:40:47
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 1127
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.